Dom pasywny to budynek charakteryzujący się bardzo małym zapotrzebowaniem na energię do ogrzewania, przy jednoczesnym zapewnieniu mieszkańcom odpowiedniego komfortu cieplnego. Dla domów pasywnych zapotrzebowanie na energię nie może być większe niż 30kW/m2 rok, aby osiągnąć taką wartość konieczne jest dokonanie szeregu zmian i analiz przed rozpoczęciem inwestycji budowlanej.

Podstawowe wymagania projektowe dla domów pasywnych:

1. Odpowiednia działka budowlana pozwalająca na zorientowanie budynku w kierunku południowym – ważne jest bowiem zapewnienie biernych zysków ciepła od słońca mogących pokryć około 40% zapotrzebowania na energię. Jest to równoznaczne ze stosowaniem dużych powierzchni przeszklonych skierowanych na południe.
2. Maksymalne wykorzystanie warunków terenowych w celu pozyskania energii termicznej, ewentualnie jej oszczędzania. Dom pasywny powinien być zaprojektowany łącznie z otaczającą go przestrzenią. Oznacza to świadome wykorzystanie istniejących drzew, zagłębień, czy skarp w celu osłonięcia przynajmniej części budynku przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi.
3. Buforowy rozkład pomieszczeń zapewniający racjonalne wykorzystanie i ograniczenie zużycia pozyskanej energii termicznej. Zwykle oznacza to usytuowanie pokoju dziennego, jadalni i sypialni od strony południowej, natomiast pomieszczeń pomocniczych, takich jak garaż, pralnia, garderoba, łazienka, korytarz, schody itp., od strony północnej. Wskazane jest również stosowanie systemy tzw. oszklonej werandy – w uproszczeniu, osłonięcie ścian południowej ogrodem zimowym.
4. Prosta i zwarta bryła budynku zapewniająca jak najmniejszy stosunek A/V, czyli wszystkich powierzchni zewnętrznych (łącznie z podłogą na gruncie) do kubatury pomieszczeń ogrzewanych. W domach jednorodzinnych doskonałym rezultatem jest osiągnięcie A/V<0,7. Zazwyczaj oznacza to konieczność rezygnacji ze skomplikowanych rzutów budynku np. na planie litery L, T, czy H, a także z wielopołaciowych dachów.
5. Doskonała szczelność i izolacyjność termiczna przegród zewnętrznych (bez mostków termicznych). Podłogi na gruncie, ściany zewnętrzne, stropodachy i połacie dachowe powinny charakteryzować się współczynnikiem przenikania ciepła U=0,10-015 W/m2K, natomiast okna oraz drzwi zewnętrzne współczynnikiem U<0,8 W/m2K. Przy dostępnych technologiach zwykle sprawdza się to do zastosowania w przegrodach zewnętrznych warstw izolacji termicznej grubości 25 -30 cm, a w oknach odpowiednich zestawów dwukomorowych szyb zespolonych oraz ocieplone ramy.
6. Stosowanie nowoczesnych technologii pozwalających na racjonalne gospodarowanie energią. Obowiązkowy jest układ wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła o sprawności powyżej 75%. Zalecane jest wykorzystanie kolektorów słonecznych do ogrzewania przynajmniej wody użytkowej oraz ogniw fotowoltaicznych lub elektrowni wiatrowych do uzyskania energii elektrycznej.